استاد محمد اسماعیلی:
محمد اسماعیلی نوازنده ساز تنبک سال ۱۳۱۳ در تهران به دنیا آمد.
محمد اسماعیلی نوازنده ساز تنبک از شاگردان صاحب‌نام استاد حسین تهرانی سال ۱۳۱۳ در تهران به دنیا آمد. او تنبک را زیر نظر امیر ناصر افتتاح و حسین تهرانی آموخت.
در کنار ساز تنبک به آموختن کلارینت نیز پرداخت. در سال ۱۳۳۷ در گروه‌های موسیقی وزارت فرهنگ و هنر مشغول به کار شد .
پس از درگذشت استادش حسین تهرانی، نوازنده ثابت ارکستر سازهای ملی وزارت فرهنگ و هنر به سرپرستی فرامرز پایور شد، این همکاری را تا پایان عمر فرامرز پایور ادامه داد.
او در گروه همنوازان تنبک به رهبری استاد خود، حسین تهرانی همکاری میکرد. در سال ۱۳۴۳ به سمت هنرآموز تنبک در هنرستان موسیقی ملی به جانشینی استاد خود آموزش تنبک را عهده‌دار شد.
شیوه نوازندگی محمد اسماعیلی تحت تاثیر استادانش امیرناصر افتتاح و حسین تهرانی است. او از امکانات تمبک مانند چوب، گرفت‌های تمبک استفاده کامل می‌کند.
فعالیت های هنری محمد اسماعیلی
در دهه ۱۳۶۰ به سرپرستی فرامرز پایور، همراهی جلیل شهناز، علی اصغر بهاری و محمد موسوی، گروه اساتید را با آواز شهرام ناظری شکل داد. بعدها این گروه اجراهایی را هم با علی رستمیان به صحنه بردند.
در کنار آن او در دهه هفتاد به عنوان همنواز گروه صبا به سرپرستی و آهنگسازی حسین فرهاد‌پور (آهنگساز و نوازنده ویولن، ویولا و قیچک) اجراهای متعددی را در ایران و خارج از ایران انجام داد.
اسماعیلی در کنار گروه سازهای مضرابی حسین دهلوی نیز حضوری موفق داشت . گروهی از تنبک نوازان را برای اجراهای گروهی ساز تنبک گرد هم آورد و آثار معتددی را در تالار وحدت اجرا کردند.
اسماعیلی همچنین شاگردان بسیاری را در تمبک آموزش داد که هم اینک هر کدامشان خود آموزگاری در تنبک شده و شیوه استاد خود را به هنرآموزان آموزش می‌دهند.
او به دلیل خدمات و سابقه و کارهای فراوانی که در زمینه تمبک نوازی انجام داد مدرک درجه یک هنری را از وزارت ارشاد دریافت کرده است.
استاد حسین تهرانی:
حسین تهرانی نوازنده برجسته ساز تنبک در سال ۱۲۹۰ در تهران چشم به جهان گشود.
از کودکی به نواختن ضرب علاقه وافری داشت . همین امر ، عاقبت او استاد بی نظیری در نواختن تنبک کرد که و شاگردان بزرگی را تربیت کرد که هر یک از ایشان خود استادی شد.
یک سال پس از این تاریخ که در رادیو تهران گشایش یافت همکاری خود را با رادیو آغاز کرد و در سال 1323 به مدرسه موسیقی علینقی خان وزیری رفت. تدریس نواختن تنبک را در این مدرسه به عهده گرفت و کار خویش را تا سال 1328 که هنرستان موسیقی ملی به همت شادروان روح الله خالقی شروع به کار کرد ، ادامه داد.
استاد حسین تهرانی برای اولین بار گروه تنبک نوازی را تشکیل داد ، برای آنها قطعاتی را تنظیم کرد که خود موجب پیشرفت هنرجویان میگردید .
شیوه تنبک نوازی حسین تهرانی
او دستوری برای آموزش ضرب تدوین کرد که پوست تنبک را از لحاظ طنین صدا به سه قسمت میکرد. با انگشت گذاری روی ناحیه مرکزی ، ناحیه میانی و ناحیه کناری هنرجویان توانستند به آسانی فرق صوتی و طنین این سه نقطه مختلف را متوجه شوند .
تهرانی برای 10 انگشت مجموع دستان چپ و راست اعتبار خاصی قائل بود .وی تاًکید داشت که نوازنده تنبک باید از هر کدام این انگشتان در جای خود به موقع بهره بگیرد.
اصولا امر نواختن ضرب با دستورات این استاد بی نظیر به اوج اعلای خود رسید. به خصوص « ریز پلنگ » که شاگردان وی مثل امیر ناصر افتتاح در نواختن آن تبحر داشت .
حسین تهرانی توسط شادروان روح الله خالقی به برنامه گل ها دعوت شد و او با این برنامه مشغول همکاری شد.
استاد کامبیز گنجه ای:
کامبیز گنجه‌ای نوازنده ساز تنبک ۱۵ خرداد ۱۳۴۷ در شهر ری تهران به دنیا آمد.آشنایی او با موسیقی در کنار پدرش آغاز شد که کمانچه‌نواز قهاری بود.
داود گنجه‌ای در همان سال‌های اولیه زندگی کامبیز، در مزکر حفظ و اشاعه به آموختن کمانچه نزد استاد علی اصغر بهاری سرگرم بود.
او ساز تنبک را نزد دو چهره نامی عرصه تنبک‌نوازی،استاد ناصر فرهنگ‌فر و محمود فرهمند بافی آموخت.
آموزش نخستین را نزد محمود فرهمند فرا گرفت و سپس به سبک نوازندگی فرهنگ فر علاقه‌مند شد و نزد او ادامه مسیر داد .
فعالیت های هنری کامبیز گنجه ای
در کنارش به اجرای کنسرت با گروه‌های سماع ، به سرپرستی و آهنگسازی رضا شفیعیان ، گروه مولانا به سرپرستی و آهنگسازی محمدجلیل عندلیبی، صبا به سرپرستی و آهنگسازی زنده‌یاد حسین فرهاد پور، با آواز سید عبدالحسین مختاباد پرداخت.
کامبیز گنجه‌ای از اواخر سال ۶۶ به تدریس ساز تنبک روی آورد تا به امروز هم این سنت را ادامه می‌دهد . در اتاقی در نزدیکی‌های میدان هفتم تیر و در کنار کلاس پدرش،داود گنجه‌ای آموزش تنبک به نو‌آموزان و دیگر علاقه‌مندان را استمرار می‌دهد.
او در سال‌هایی دف هم می‌نواخت ، به خصوص در استودیو. اما به گفته خودش«دف نوازی اصطلاحاً دست تنبک‌نواز را خراب می‌کند و دست را سفت می‌کند. برای همین با وجود آنکه از سال ۱۳۶۶ تا ۱۳۷۰ به صورت حرفه‌ای در کاست‌های مختلف دف می‌نواخت، به دلایلی که گفته شد،»آن را کنار گذاشت.
از جمله ویژگی‌های مهم کار کامبیز گنجه‌ای تبحر او در اجرای سازهای کوبه‌ای و البته نواختنش در استودیو است.
تخصص او در نت‌خوانی و سریع خوانی و نواختن هنگام نت در استودیو از جمله مزایای بهره‌گیری آهنگسازان از کار و تکنیک او در تنبک‌نوازی است.
