فرامرز رضاپور
فرامرز رضاپور٬ (۱۳۹۳–۱۳۲۶) نوازنده و سازنده ساز قانون و رئیس «انجمن صنفی هنرمندان موسیقی ایران» بود.وی از نخستین نوازندگان قانون در ایران بود.
زندگی‌نامه فرامرز رضا پور
فرامرز رضاپور متولد سال ۱۳۲۶ در شهر تهران بود. وی اولین استاد ساز قانون در ایران بود که نواختن این ساز را پس از فراگیری ساز سنتور و به صورت خود آموز در سال ۱۳۴۶ فرا گرفت.
در آن زمان این ساز بیشتر در موسیقی عربی استفاده میشد و کمتر جایی در موسیقی ایرانی داشت. علاقه وی به ام کلثوم خواننده نامدار مصری، مشوق اصلی وی در یاد گیری این ساز بود.
با این حال وی در بسیاری از ارکسترهای ایرانی پیش از انقلاب ایران در سال ۱۳۵۷ قانون نواخت.
پیش از انقلاب وی بارها برای شرکت به جشنواره‌های خارج از کشور شرکت نمود و با هنرمندانی همچون پرویز یاحقی،… همکاری نمود. پس ز انقلاب در مراسم خیریه سازمان بهزیستی به اجرای برنامه می‌پرداخت.
فرامرز رضاپور که از سازندگان قانون نیز بود، با بهره‌گیری از مشخصات این ساز، سنتور بدون کوکی (کروماتیک) ساخت که در سال ۱۳۷۴ مورد تأئید سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری قرار گرفت.
هم‌اکنون این ساز ابداعی در موزه موسیقی ایران نگهداری می‌شود.
در سال ۱۳۷۷ به منظور پیگیری و بهبود وضعیت معیشتی هنرمندان موسیقی موفق شد به همت جمعی از هنرمندان موسیقی، «انجمن صنفی هنرمندان موسیقی ایران» را پایه‌گذاری کند.
این انجمن در تهران، تبریز، رشت ، مشهد، اصفهان و چندین شهر دیگر حدود 4000 نفر عضو دارد. ایشان موفق شد برای اولین در ایران با تأسیس این صنف هنر موسیقی را به عنوان شغل به جامعه معرفی نماید و هنرمندان موسیقی را در سال 1377 تحت پوشش بیمه‌های تأمین اجتماعی در آورد.
رضاپور پس از مذاکرات فراوان موفق شد تا انجمن صنفی هنرمندان موسیقی ایران را به عضویت فدارسیون بین‌المللی موسیقی دانان جهان مستقر در پاریس در آورد.وی تا اواخر عمر به عنوان نماینده ایران در این نهاد بین‌المللی شناخته میشد.
رضاپور از حدود دو سال پیش از مرگ به بیماری سرطان لوزالمعده مبتلا شده بود. شنبه شب ۱۹ بهمن ۱۳۹۳ در سن ۶۷ سالگی در بیمارستانی در تهران درگذشت و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
فرهاد بشارتی
فرهاد بشارتی از نوازندگان قانون و آهنگساز اهل ایران است. وی در حال حاضر مقیم آمریکا است و با هنرمندان و نوازندگان مختلف همکاری دارد.
زندگی و فعالیت هنری فرهاد بشارتی
وی به خاطر اصالت ایرانی ساز قانون از کودکی به این ساز علاقه داشت و صدای این ساز را از طریق رادیوهای عربی کشورهای اطراف دنبال می‌کرد تا این که تصمیم گرفت آن را به‌صورت حرفه‌ای دنبال کند.
طبق گفته خودش زمانی که در ایران ساز قانون را دست گرفت استادی خاصی را در ایران نمی‌شناخت . به همین دلیل دو سال فقط خودش روی این ساز کار کرد . همه زندگیش ساز قانون شد و شانس با وی یار بود و در یک محفل انوشیروان روحانی نوازندگی فرهاد را دید و در همان برنامه پیشنهاد داد برای ضبط چند کار موسیقی به رادیو برود و در آنجا بود که با سیمین آقارضی آشنا شد که نوازنده ساز قانون بود.
موفقیت های بشارتی
با پخش اجرای وی از رادیو آهنگسازان صدای سازش را شنیدند و از او دعوت کردند تا برای ضبط چند قطعه به استودیو برود . با «مصطفی مراد بختی» و علی‌اکبر صدیف که از نوازندگان قانون و شاید از اولین‌های فعال و پیشگامان حرفه‌ایی این ساز بودند، آشنا شد و این نقطه ٓاغاز پرواز او بود.
بعدها قانونش را به ارکسترهای بزرگ و آوازخوانان صاحب نام در ایران و سرزمین‌های دیگر سپرد تا این ساز خوش صدای دربار ساسانیان، جایی در موسیقی جهان پیدا کند. چند سال هم در کشورهای حاشیه خلیج فارس، علاقه‌مندان بی شمار این ساز، میهمان اجراهایش بودند و سرانجام به لوس آنجلس رسید تا جایگاه تازه‌ای برای ساز و موسیقی اش دست و پا کند. اکنون چندین سال است که برای معرفی این ساز و قابلیت‌های منحصر به فرد آن می‌کوشد.
فرهاد بشارتی با ساز تخصصی خود، در خیلی از کشورهای عربی نوازنده شناخته شده‌ای است و آن گونه که خودش می‌گوید در آهنگسازی علاوه بر همکاری با نوازندگان چیره‌دست بین‌المللی با استیون اسپیلبرگ در فیلم «مونیخ» نیز به عنوان نوازنده همکاری داشته است تا برای این کارگردان، فضا و تم موسیقی عرب و فلسطینی را باز سازی کند.
جلال قانونی
جلال قانونی (زادهٔ ۱۲۸۵ در شیراز) نوازندهٔ قانون اهل ایران بود. او از نخستین نوازندگان ایرانیِ ساز قانون در عصر معاصر بود.
زندگی هنری جلال قانونی
جلال قانونی در سال ۱۲۸۵ در خانواده‌ای کلیمی در شیراز متولد شد. او نواختن ساز قانون را از حدود ۱۰ تا ۱۵ سالگی نزد پدرش «رحیم قانونی» فراگرفت. وی را به عنوان دومین نوازندهٔ قانون در ایران می‌شناسند.
خانواده ى قانونى از یك پشتوانه غنى علمى، فرهنگى و هنرى بخصوص موسیقى برخوردار بودند . بعد از زنده یاد رحیم قانونى، جلال قانونى فرزند وى كار نوازندگى قانون را به عهده گرفت و به حق جاى خالى پدر را پر كرد.
وی تمام آهنگهاى محلى استان فارس را نواخت و چنان با مهارت و استادانه این كار را انجام داد كه هنوز خاطره ى آن از گوش هنردوستان و علاقمندان موسیقى محو نگردیده است.
جلال قانونى، چند برنامه در رادیو تهران (ایران) مثل پدر خود اجرا كرد ولى خیلى زود به شیراز مراجعت كرد و زیاد در تهران نماند.
جلال و پدرش رحیم خدمات ذی قیمتى به موسیقى ایران كردند و ساز قانون را كه از زمان باربد و نكیسا مهجور و تقریباً گمنام و ناشناخته مانده بود، دوباره احیاء كردند. فصل دوم نوازندگان: پیانو- ارگ (تو 1285 ش)، موسیقیدان.
او با مهارت تمام، آهنگهاى محلى استان فارس را با این ساز نواخت. چندى نیز در تهران در برنامه رادیو تهران (ایران) برنامه اجرا كرد، ولى خیلى زود به شیراز بازگشت و تا پایان عمر در آن شهر به سر برد. اكبر صدیف از شاگردان اوست
رحیم قانونی
رحیم قانونی از نوازندگان قانون (زادهٔ ۱۲۵۴ در شیراز – درگذشتهٔ ۱۳۲۴ در شیراز) نخستین نوازندهٔ ایرانیِ ساز قانون در عصر معاصر بود.
زندگی هنری رحیم قانونی
رحیم قانونی در سال ۱۲۵۴ در خانواده‌ای کلیمی در شیراز متولد شد. در ۱۵ سالگی به همراه پدرش «ابراهیم» به مدت ۸ سال، به بیروت، شام و مصر سفر کرد.
او ساز قانون، که از سازهای اصیل ایرانی بود و سال‌ها در ایران به‌دست فراموشی سپرده شده بود را نخستین بار در شام دید و به سبب علاقهٔ پدرش به موسیقی، نواختن این ساز را فراگرفت. با این‌که استادش به وی موسیقی عربی می‌آموخت اما او پس از آشنایی با نواختنِ قانون، نوازندگیِ نغمه‌های ایرانی را آغاز کرد. 
پس از بازگشت از سفر، ساز قانون را نیز با خود به ایران آورد و نه تنها در شیراز بلکه در تهران نیز به شهرت رسید. ساز قانون در حدود سال ۱۲۷۲ برای نخستین بار در دوران معاصر، توسط رحیم قانونی وارد ایران شد.
وی چندین بار در رادیو تهران به نوازندگی پرداخت. او همچنین با نواختن ساز تار نیز آشنا بود. او شاگردانی را پرورش داد که از میان آنان فرزندش «جلال قانونی» شهرت بیشتری یافت.
