ویولن یکی از سازهای محبوب شرقی است که پس از جنگ های صلیبی به اروپا راه پیدا کرد.این ساز به عنوان کوچکترین ساز زهی و آرشه ای محسوب شده و وزنی معادل با ۴۰۰ گرم دارد. در این مقاله به منظور آشنایی با اجزای ویولن ، با ما همراه باشید.
معرفی اجزای ویولن
_ آرشه: یا کمان، ترکه‌ای چوبی است که رشته‌های موی دم اسب در طول آن کشیده شده و به دو سر آن ثابت شده است.
_ جعبه‌ی طنینی (جعبه‌ی رِزونانس) : جعبه‌ای است که از سه بخش صفحه‌ی رویی، صفحه‌ی زیرین و زوارهای دور تشکیل شده است. گریف، خرک و سیم‌گیر در این ساز از جنس چوب آبنوس (به دلیل استحکام بیشتر) هستند.
_ دسته یا گردن: در واقع دنباله‌ی چوب آبنوس تکیه‌ی سیم‌هاست که محل انگشت‌گذاری نوازنده در قسمت بالای آن قرار دارد. نوازنده‌ی ویولن قادر است در تمام طول چوب آبنو
س انگشت‌گذاری کند.انتهای دسته به جعبه‌ی کوچکی (جعبه‌ی کوک) ختم می‌شود که سیم‌ها در درون آن به دور گوشی‌های کوک پیچیده می‌شوند.
_ خرک: پلی است بین سیم‌ها و جعبه‌ی طنینی. نقش خرک تقسیم راه سیم‌ها، نگه داشتن سیم‌ها با ارتفاع خاص برای عبور بر روی جعبه‌ی طنینی و انتقال ارتعاشات سیم‌ها به جعبه‌ی طنینی است.
در داخل جعبه‌ی طنینی استوانه‌ی چوبی کوچکی قرار دارد ، که نقش آن انتقال ارتعاشات به صفحه زیرین ساز و مانعی در جهت عدم شکسته شدن صفحه‌ی رویی ساز از فشار سیم‌ها و خرک است.
_ گریف: از آبنوس ساخته شده و در طول دسته‌ی ویولن چسبیده است و تا میانه‌ی جعبه‌ی ساز ادامه دارد. گریف بخشی است که نوازنده با انگشت خود سیم را به آن می‌چسباند و به این ترتیب طول سیم را کوتاه می‌کند و نت‌های مختلف را می‌نوازد.
_ سیم‌گیر: از آبنوس ساخته شده و در فاصله‌ی اندکی از خرک تا آخر تنه‌ی ویولن کشیده شده است. با زهی از جنس روده یا پلاستیک یا سیم به دکمه‌ای که در قسمت پایین جدار تعبیه شده، بند می‌شود.
_ سیم‌ها: سیم‌ها از جعبه‌ی کوچک سر ساز آغاز شده در طول چوب آبنوس تکیه‌گاه سیم‌ها ادامه یافته، از روی خرک عبور کرده و در سیم‌گیر مهار می‌شوند. سیم‌های ویولن قبلاً از روده گوسفند (زه) ساخته می‌شد. امروزه در سیم‌های بم‌تر، روی روده سیم فلزی نازکی می‌پیچند و در سیم‌های زیرتر از مفتول فلزی تنها استفاده می‌شود.
